Street (F)art!!

Ο χώρος που φαίνεται στις φωτό είναι μία λέσχη προσκόπων.

Μίας ομάδας που δημιουργήθηκε φέτος.

Ένας χώρος, που για να πάρει τη μορφή που βλέπετε χρειάστηκε προσωπική εργασία, ιδρώτας και "ελεύθερος" (αν μπορούμε να μιλήσουμε για κ΄τι τέτοιο το 2007) χρόνος πολλών ανθρώπων, προσωπικές γνωριμίες, προσπάθειες τοπικών παραγόντων, πακετώματα διάφορα , έξοδα και και και και...

Από ένα μπαζωμένο κτήμα, σε μερικούς μήνες, έγινε ένας πολύ φιλικός και ασφαλής χώρος που τον απολαμβάνουν ολοένα και περισσότερα παιδιά (25, ίσως και παραπάνω, νέα μέλη σε μερικούς μόνο μήνες, και μάλιστα σε μία περιοχή που δεν είχε ποτέ προσκόπους).... θα δείτε που το πάω

Το οίκιμα είναι δανεικό από γνωστή εταιρεία, προσφορά δηλαδή και πρέπει να επιστραφεί σύντομα...

Έρχεται λοιπόν κάποια στιγμή και χωρίς να καταλάβει κανένας πότε και γιατί, ένας τυπάκος,μία τύπισα, κάποιος τελος πάντων (που θα αφήσω εσάς να χαρακτηρίσετε) και αποφασίζει να αφίσει το στίγμα του/της... Δείτε...

Τι στην ευχή είναι αυτό που τους πιάνει;

γιατί;

μα είναι δυνατόν;

ερωτηματικά έχουν γεμίσει το κεφάλι μου!!!

Λατρεύω τα graffiti στα εγκαταλελειμένα του Ψυρρή και αλλού !!

έχουν φοβερή ενέργεια ...

αυτό όμως, γιατί;

Διαπίστωση!!

Διαπίστωση!!!

Λίγα πράγματα είναι καλύτερα από ένα ωραίο σάντουιτς την κατάλληλη στιγμή!!

Να ταξιδέψεις μπορείς

Το τραγουδάκι του video καθώς και το clipάκι... είναι δημιούργημα της έμπνευσης των παιδιών της 1ης Κοινότητας Ναυτοπροσκόπων Κηφισιάς και της 1ης Κοινότητας Ναυτοπροσκόπων Διονύσου...

τσεκ ιτ άουτ

Η σελίδα τους στο myspace είναι: http://www.myspace.com/albatrosbaracuda

Να ταξιδέψεις μπορείς

χαμόγελα ενός σκοτεινού ουρανού

οδηγόντας προχθές Κυριακή, μέσα από κακοτράχαλους δρόμους της Πεντέλης, γνωστούς σε Jeepάδες, ποδηλατάδες, crossάδες, περιπατητές, βρέθηκα μέσα από πυκνή ομίχλη σε ένα σημείο, του οποίου η θέα ήταν τέτοια που νόμιζες ότι βρισκόσουν στην κορυφή του κόσμου.

Και αυτό γιατί ενώ όλη η Αθήνα ήταν σκεπασμένη με ένα παχύ στρώμα από σύννεφα εκεί μπορούσες να έχεις το προνόμιο να δείς τον ήλιο να ρίχνει τα τελευταία του χαμόγελα... ένα από αυτά το έπιασε η κάμερα του κινητού μου.

και γρήγορα κρύφτηκε πάλι...

Ααααχ...Βαααχ... Globalization. Κήλ δε Μωλ

ΑΑΑΑχ τώρα με τα μεγάλα σουπερμάρκετ τι θα γίνουν όλοι εκείνοι οι μικροί;

τείνουν να εξαφανιστούν....

αααααχ ...

Το φαινόμενο του κυρ' Μιχάλη εκλείπει...

όσο για βερεσέ ... ούτε λόγος...

Virgin Mega stores αντικαθιστούν μικρά δισκάδικα ...

απρόσωπα clubobarάκια με σοφιστικέ σύστημα διαχείρησης αντικαθιστούν τα locals... (α ρε ΛΩΡΑ που 'ναι τα ποιήματά σου και οι μικροί θεοί πελάτες σου...)

Οι locals οι ίδιοι γίνονται cosmopolitans...

όλους μας, λίγο ή πολύ, μας έχουν απασχολήσει τέτοιες σκέψεις...

όσους τουλάχιστον γνώρισαν τον κυρ'Μιχάλη από κοντά...

Κάποιον όμως τον απασχόλησε αρκετά δημιουργηκά θα'λεγα.

Αποτέλεσμα αυτής της δημιουργικότητας ήταν να βάλει στη βιτρίνα του, μικρού ακόμα, μαγαζιού του μία μπλούζα με την παρακάτω στάμπα :

(το εξώφυλλο του αντίστοιχου album των Metallica συμπεριλαμβάνεται στο ποστ για την ευκολία των φίλων της Έφης Θώδη, της Φιλαρμονικής του Lieufwershtein και άλλων καλιτεχνών που πιθανών να μην έπιασαν το αστείο...)